ระวิง

สำหรับใส่ใจด้าย เพื่อใช้ในการกรีดหลอดด้ายทำจากไม้ไผ่ และมัดต่อกันด้วยเชือกไนลอน

คอม

สำหรับคล้องคอควาย เพื่อมัดคร่าวให้ติดกับ ตัวคันไถใช้บังคับทิดทางให้ควายเดินไปตามเส้นทางที่ต้องการ หากเปรียบเทียบกับรถยนต์คือพวงมาลัยบังคับทิศทางของรถ

เสวียน

นิยมทำจากไม้ไผ่รวก หรือไม้ไผ่สีสุก สานเป็นแผ่นยาวๆ และม้วนได้ ใช้สำหรับกั้นทำฝายุ้ง โดยกั้นด้านใน หรือสำหรับเป็นคอกบนเกวียน เพื่อบรรทุกข้าว

โม่หิน

ทำจากหิน มี 2 ส่วน คือ ฐาน และตัวโม่ ที่ใช้สำหรับโม่ (การบดให้ละเอียด) ข้าวสารให้เป็นแป้ง หรือข้าวคั่ว

เข่ง

ทำจากไม้ไผ่สีสุก หรือไม้รวก สำหรับใส่ข้าวโพด หรือข้าวฟ่าง และใช้สำหรับใส่สิ่งของแล้วแบก

แห

ถักจากด้ายไนลอน หลายขนาด จากเล็กถึงใหญ่ สำหรับใช้หว่าน (ทอดแห) จับปลา

คลาด คลาดข้าว

สำหรับ เกลี่ยข้าว ขณะตากบริเวณลาน เพื่อให้ข้าวเปลือกมีความสูงเสมอกัน และเป็นการพลิกข้าวจากด้านล่างขึ้นมาด้านบน เพื่อให้ข้าวรับแสงแดดอย่างทั่วถึง ส่งผลให้ข้าวเปลือกมีความแห้งอย่างสม่ำเสมอ ทำจากไม้จริง มีลักษณะแข็งแรง ทำเป็นซี่ต่อกัน และต่อ สำหรับจั

เรือ

มีลักษณะเป็นเรือพาย ทำจากไม้จริงต่อมาเป็นเรือเหล็ก ที่มีเครื่องยนต์ สำหรับใช้ทำประมง

กับฟ้าผ่า

สำหรับดัก หนูนา หนูพุก หนูแผง กระรอก กระแต ทำจากไม้ไผ่

พลั่วสาดข้าว

ใช้ตักและสาดข้าว หลังจากนวดข้าว เพื่อให้ลม ธรรมชาติพัดเอาเปลือกข้าว ซังข้าว และข้าวลีบ ออกไป ทำจากไม้จริง (ไม้ยืนต้นขนาดใหญ่) และเมื่อแห้งแล้วจะต้องมีความเบา โดยใช้สิ่วเซาะให้เป็นราง และมีส่วนด้าม ให้เป็นไม้ชิ้นเดียวกัน

คันหลาว

ใช้สำหรับหาบข้าวที่มัดเป็นฟ่อน โดยตัดไม้ไผ่ ทั้งลำ ประมาณ 2 เมตร ตัดปาดบริเวณปลายให้ เป็นปากฉลาม สลับกันทั้ง 2 ด้าน

คันฉาย

ใช้สำหรับเขี่ยฟางออกจากข้าวที่นวดแล้ว มีลักษณะเป็นคันตั้งตรง ส่วนปลายคล้ายตะขอ นิยมทำจาก ไม้ไผ่ และไม้ตะโก ที่มีความเหนียว

วิธีการดัด ให้เลือกไม้ที่มีความสด และไม่แก่มาก มีอายุ 3-5 ปี เพื่อง่ายต่อการดัดให้ได้รูปทรงตามต้องการ

สุ่มไก่

ทำจากไม้ไผ่สีสุก มีขนาดใหญ่ใช้สำหรับขังไก่

กระเตงทำจากกระโดงลาน

กระโดงลาน คือส่วนก้านของใบลานลาน และนำมาเหลาจนมีลักษณะคล้ายตอกเพื่อนำมาสานกระเตงแทนตอกไม้ไผ่

หนังหาโบราณ

หนังหาโบราณ คือสมุดไทยที่มีเนื้อหาที่อ่านแล้วต้องใช้การตีความเพื่อความเข้าใจ จึงเป็นที่มาของคำว่า หนังหา

บ้านพักโฮมสเตย์

ปัจจุบันชุมชนท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมไทยเบิ้ง  บ้านโคกสลุง มีบ้านพักโฮมสเตย์ไว้บริการนักท่องเที่ยวทั้งสิ้น 8 หลัง

ตำนานโคกสาวหลง

มีตำนานเล่าขานเรื่องราว ว่ามีสาวเดินหลงอยู่ในป่า ผ่านสองพรานพี่น้องที่พักค้างอ้างแรมเพื่อล่าสัตว์ซ่อนตัวอยู่บนต้นไม้ใหญ่ หญิงสาวร้องอ้อนวอนขอให้ช่วย สองพรานไม่เชื่อใจต่างหวั่นเกรงว่าหญิงรูปงามเป็นเสือสมิงแปลงร่างมาหลอกให้ตายใจ หลงกลเชื่อแล้วโดนฆ่า

ผ้าขาว

ผ้าขาว หรือผ้าขาวม้า ชาวไทยเบิ้งบ้านโคกสลุงนิยมใช้ผ้าขาวเป็นผ้าคู่กาย มีส่วนประกอบบนผืนผ้า ดังนี้ ลายผ้า คอรอง ชายใหญ่ คิ้ว ชายลอย ถักทอด้วยเส้นด้ายโทเร หรือเส้นด้ายฝ้าย มีลวดลายที่เป็นเอกลักษณ์ทั้งสิ้น ๔ ลาย ได้แก่ ผ้าขาวลายตาแปะ ผ้าขาวลายตาส

เสื่อกกลายผ้าขาวม้า

ผลิตภัณฑ์เสื่อกกลายผ้าขาวม้า ผลิตจากต้นกกราชินีที่ชาวไทยเบิ้งบ้านโคกสลุงปลูกและดูแลด้วยความเอาใจใส่ ถักทอด้วยความประณีต ลวดลายถอดแบบมาจากผ้าขาวม้าซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของชาวไทยเบิ้งบ้านโคกสลุง

เสื้อผ้าจากผ้าฝ้ายทอมือย้อมสีธรรมชาติ

ผลิตภัณฑ์เสื้อผ้า ตัดเย็บด้วยความประณีตโดยช่างตัดเย็บฝีมือดีในท้องถิ่น ผลิตจากผ้าฝ้ายทอมือย้อมสีธรรมชาติหลากหลายรูปแบบทั้งชุดลำลอง และชุดทำงาน

ปลอกหมอน

ผลิตภัณฑ์ปลอกหมอน ตัดเย็บจากผ้าฝ้ายทอมือย้อมสีจากธรรมชาติ เป็นผลิตภัณฑ์ที่มีเรื่องเล่าซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากเสื้อ "อีหิ้ว"

เสวียน

เสวียน ทำจากขี้ตอก (เศษไม้ไผ่ที่ได้จากการเหลาตอก) นำมามัดรวมกันในแน่นเป็นวงกลม ใช้สำหรับรองก้นหม้อ เพื่อไม่ให้สัมผัสแผ่นกระดานโดยตรง

กะพรอก

กะพรอก ทำจากไม้ไผ่ลำใหญ่ นำมาตัดส่วนบนออก เหลือข้อด้านล่างไว้ 1 อัน สำหรับใส่สากกะเบือ ช้อน ทัพพี ไม้ขัดหม้อข้าว เป็นต้น

ชุดผ้าปูโต๊ะ

ชุดผ้าปูโต๊ะ ผ้าฝ้ายทอมือย้อมสีจากครามธรรมชาติ ที่ทอลวดลายเลียนแบบลายข้างกระแต (ลวดลายที่พบบนผืนย่ามของชาวไทยเบิ้ง) ประกอบไปด้วย ผ้าคาดโต๊ะ ผ้ารองจาน และผ้ารองแก้ว