ต้มปลาย่างใบมะขามอ่อน เป็นอาหารพื้นบ้านของชาวไทยเบิ้ง บ้านโคกสลุงที่สืบทอดกันมานาน เป็นภูมิปัญญาด้านการอาหารอย่างหนึ่งของชาวไทยเบิ้ง วิธีการทำแสนง่ายดายดังนี้ เตรียมเครื่องต้มใส่หม้อตั้งไฟ ประกอบไปด้วย ข่า ตะไคร้ ใบมะกรูด หอมแดง กระเทียม และกระชาย
พวงกุญแจดอกทิวลิป ใช้เทคนิคการเย็บมือโดยใช้ผ้าขาวม้าเป็นวัสดุหลัก เนื่องจากผ้าขาวม้าบางส่วนได้นำไปตัดเย็บเสื้อผ้า หรือของใช้ชิ้นใหญ่ต่างๆ ผ้าผืนเล็กจึงเหมาะสำหรับงานชิ้นเล็ก เพื่อใช้ทรัพยากรอย่างคุ้มค่า
ขนมเบื้อง แต่เดิมเรียกว่า ขนมคนจน เนื่องจากมีส่วนผสมที่น้อย คือ ข้าวสารที่นำไปโม่ ผสมน้ำ เกลือ ปัจจุบันได้ถูกปรับสูตรจนขนมหวานที่ได้รสชาติเข้ากับยุคสมัยมากขึ้น ด้วยการใส่ ไข่ไก่ กะทิ น้ำตาล และเพิ่มสีสันด้วยใบเตยหรือดอกอัญชัน เมื่อผสมได้ที่แล้วจึง
ผลิตจากใบลานแห้งสานเป็นของเล่นปู ขนาดเล็ก ปูบอกเล่าถึงวิถีการกินของคนที่นี่ ในช่วงฤดูหลังเก็บเกี่ยวข้าว คนที่นี่ นิยมพากันขุดปูในนา เพื่อนำมาทำอาหารรสเลิศ อย่าง หลนปู เป็นต้น
“ไข่น้ำ” พืชน้ำขนาดเล็กลอยบนผิวน้ำบริเวณน้ำนิ่งและสะอาด มีลักษณะกลมคล้ายไข่ปลา ชาวไทยเบิ้ง บ้านโคกสลุงรู้จักนำไข่น้ำมาทำอาหารตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายาย โดยนำมาทำแกงไข่น้ำ การที่มีไข่น้ำให้ซ้อนมาทำอาหารได้จึงบ่งบอกว่
“สับฟาก” ใช้ไม้ไผ่แก่จัดลำใหญ่เฉาะตามยาวบริเวณข้อของไม้ไผ่ตลอดทั้งลำที่ตัดไว้ หลังจากนั้นจึงผ่าเพียงด้านเดียวและคลี่ออกเป็นแผ่น และถากเนื้อไผ่ด้านในที่อ่อนออกเพื่อความสวยงามและความแข็งแรงในขณะเดียวกันก็เป็นการกำจัดเนื้อไผ่ที่สามารถเป็น
“ต่างหู” ทำจากใบลานแห้งสานย่อส่วนหมอนให้มีขนาดเล็กลง ประดับด้วยลูกปัดหลากสี เพิ่มความน่ารัก
ผ้าขาวม้า ตาสอนลอน เป็นการออกแบบลวดลายเรียงต่อกันเป็นคู่ โดยมีคิ้วผ่ากลาง มีขนาดของตาที่แคบ ทำเป็น 2 ช่อง ซ้ำกันตลอดทั้งผืน
“กระเตง” สานจากไม้ไผ่มีลักษณะคล้ายกระบุงแต่มีหูหิ้ว หูหิ้วนิยมทำจากหวายเพื่อความแข็งแรง ใช้ใส่ของเพื่อไปทำพิธีกรรมสำคัญต่าง ๆ ที่วัด
การปั่นฝ้ายเป็นภูมิปัญญาที่คนแต่ก่อนนําปยุฝ้าย มาค่อยๆปั่นจนเป็นเส้นด้าย แล้วจึงนํามาใช้ทอผ้า ทักษะนี้ต้องฝึกจนชํานาญ ด้วยความยากการปั่นฝ้าย จึงค่อยๆหายไปจากชุมชน ในปัจจุบันมีผู้ที่ปั่นฝ้าย เป็นได้น้อย จึงมีการสอนสอนปั่นฝ้ายให้กับเด็กและ เยาวชนที่
พระอธิการชิ้น จุลปัญโญ (พระครูวิลาศคุณาธาร) มรณภาพแล้ว เจ้าอาวาสวัดโคกสำราญ เป็นพระที่เป็นศูนย์จิตใจของคนในชุมชน ชาวบ้านเคารพและศรัทธา
“ผีเสื้อ” ของเล่นจากใบลาน สานจากใบลานแห้ง สร้างสรรค์การสานรูปแบบใหม่ โดยอิงจากสัตว์ เล็กๆรอบตัว
“งู” สานจากใบลานแห้ง เป็นของเล่นที่นอกจากจะสนุกแล้ว ยังซ่อนประโยชน์ไว้ สำหรับใช้นวดข้อมือ อีกทั้งยังใช้เป็นกลเล่นในการเสี่ยงทายว่า หากคู่รักคู่ไหนได้สวมใส่แล้ว ถ้าถอดนิ้วออกไม่ได้ แสดงว่า จะเป็นคู่รักที่อยู่ด้วยกันอย่างยั่งยืน
“เครื่องบิน” สานจากใบลานแห้ง ชาวไทยเบิ้ง มักเรียกว่า “ระบิน” หรือ “เรือบิน” ซึ่งลพบุรีนั้น มีค่ายทหารหลายค่าย และยังมีการซ้อมรบให้ได้ยินบ่อยครั้ง จึงมักพบเห็นเครื่องบิน บินผ่านไปมารอบบริเวณหมู่บ้าน