เหรียญ


เหรียญโลหะทรงกลมโบราณ มีขนาดกว้าง 1.68 เซนติเมตร มีการสลักรูปในหลวงรัชกาลที่ 9 ไว้บนเหรียญโลหะ ในอดีตใช้เป็นสิ่งแลกเปลี่ยนในการซื้อขาย แต่ในปัจจุบันกลายเป็นของสะสมของนักสะสมของโบราณที่มีราคาแพง


หีบ


หีบใบนี้เดิมเป็นของนางจันติ๊บ บัวมะลิ ซึ่งปัจจุบันเสียชีวิตแล้ว โดยได้มอบให้ศูนย์การเรียนรู้ฯ เพื่อการศึกษาและการอนุรักษ์ ลักษณะของหีบเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยม ทำด้วยเหล็กทั้งใบ ด้านข้างมีหูหิ้วทั้ง 2 ข้าง บริเวณด้านหน้าของหีบจะมีตัวล็อคเพื่อความปลอดภัย อายุของหีบใบนี้มีอายุเก่าแก่คาดว่าน่าจะมีอายุ 100 ปีขึ้นไป สำหรับขนาดของหีบใบนี้ มีความสูง 25 เซนติเมตร ยาว 42 เซนติเมตร กว้าง 25.5 เซนติเมตร อยู่ในสภาพชำรุดเนื่องจากเกิดสนิมและมีรอยบุบจาการประแทก ในอดีตใช้ในการเก็บสิ่งของที่มีคุณค่า เช่น เสื้อผ้า แก้วแหวนเงินทอง


พานทองเหลือง / ขันตอง (ภาษาไตลื้อ)


วัตถุชิ้นนี้มีชื่อว่า ขันตอง ซึ่งเป็นภาษาลื้อ ข้างบนของวัตถุมีลักษณะเป็นทรงกลม มีฐานสำหรับรอง มีรูใต้ฐาน มีสีเหลืองทองประเภทของวัตถุเป็น ทองเหลือง มีสภาพชำรุด เนื่องจากมีรอยขีดขวนและมีสนิมเกาะ โดยขนาดของ ขันตอง มีขนาด กว้าง 18 เซนติเมตร สูง 10 เซนติเมตร และมีเส้นผ่าศูนย์กลาง 9.5 เซนติเมตร ซึ่งเจ้าของเดิม ชื่อ นางสุคำ ยานะ ได้ส่งมอบให้กับ นางพรรษา บัวมะลิ เป็นผู้ดูแล และมีประโยชน์ใช้สอยคือ ใช้สำหรับใส่ธูปเทียนทำเป็นขันดอกสำหรับไปวัด


รถจักรยาน / รถถีบ


รถจักรยานคันนี้มีลักษณะเป็นเหล็กทั้งคัน บริเวณด้านหลังมีตัวหนีบสำหรับใช้หนีบสัมภาระต่างๆ มีเบาะทำจากหนัง มีขาตั้งสำหรับใช้ตั้งเพื่อไม่ให้จักรยานล้ม จักรยานคันนี้มีความสูง 102 เซนติเมตร ยาว 188 เซนติเมตร มีสภาพชำรุดเนื่องจากสนิมและเบาะขาด เจ้าของเดิมคือนายอินปั๋น บัวมะลิ ปัจจุบันเสียชีวิตแล้ว มีช่วงเวลาในการเก็บสะสมนานถึง 120 ปี สำหรับประวัติของจักรยานในประเทศไทยนั้น ได้เริ่มเป็นที่นิยมตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 เป็นต้นมา เป็นสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับการเดินทางโดยใช้เป็นเครื่องทุ่นแรง ปัจจุบันยังนิยมใช้เป็นเครื่องออกกำลังกายอีกด้วย


ดาบ


ดาบเล่มนี้เดิมเป็นสมบัติของนายตั๋น บัวมะลิ ชาวไทลื้อ ซึ่งปัจจุบันได้เสียชีวิตลงแล้ว ในอดีตดาบเป็นอาวุธที่ผู้ชายมักมีไว้ประจำกายเพื่อใช้ในโอกาสต่างๆ ดาบมีหลากหลายชนิด จากการสัมภาษณ์นางพรรษา บัวมะลิ ให้ข้อมูลว่า ดาบมีหลายประเภทโดยสามารถจำแนกตามลักษณะของด้ามและใบมีด เช่น ดาบปลายบัว ดาบปลายใบข้าว ดาบปลายใบคาา ส่วนดาบเล่มนี้เป็นดาบปลายใบข้าว ด้ามถักด้วยหวายคาดเชือกสำหรับใช้สะพาย ดาบมีขนาด ความยาว 81 เซนติเมตร อยู่ในสภาพชำรุด เนื่องจากตัวดาบเกิดสนิม


กรรไกร


ด้ามจับเป็นทรงกลม ส่วนปลายเป็นแท่งยาวและปลายมีขนาดแหลมคม


ขอขุดเห็ดเพาะ


เป็นด้ามเหล็กยาวมีขอใช้สำหรับขุดเห็ดเพาะ


ที่ตักน้ำมัน


เป็นลักษณะทรงกระบอกสั้นๆ มีด้ามจับที่ยาว ส่วนปลายด้ามจับมีลักษณะงอ


ถาด


เป็นลักษณะทรงกลมแบน มีขอบสูงขึ้นมานิดหน่อยและมีหูจับ 2 ข้าง


ตราชั่ง


เป็นเหล็กยาวมีลูกตุ้มห้อยทั้งสองข้าง ใช้ในการชั่งของ


ไฟฉายเล็ก


เป็นวงกลมทรงสูง หน้าปัดไฟฉายใหญ่กว่าด้ามจับ


ไฟฉายใหญ่


เป็นวงกลมทรงสูง หน้าปัดไฟฉายใหญ่กว่าด้ามจับ


ปิ่นโต


เป็นทรงกระบอกมีปิ่นโต5ชั้นและมีฝาปิดด้านบนและมีหูหิ้วเพื่อสะดวกในการถือ


ตะเกียง


ฐานเป็นเหล็กมีน้ำหนักมาก ส่วนกลางจะมีกระจกรอบๆและส่วนบนสุดเป็นผาดรอบกันความร้อนและมีหูจับ


เตารีดถ่าน


เป็นเหล็กมีด้านจับเป็นไม้ที่มีเปิดเพื่อใส่ถ่ายไฟ


ก๊อกบุหรี่,สูบยา