นายสิวเจียง แซ่โกย : ครูผู้อุทิศเวลาเพื่อเยาวชน

รายละเอียด

	นายสิวเจียง แซ่โกย เกิด ณ มณฑลฮกเกี้ยน อำเภอแหล่งหนา ประเทศจีน เป็นบุตรนายจ้ายหลำ นางหย่งตี้ แซ่โกย ได้สมรสกับภรรยาเชื้อสายจีน มีบุตรธิดา จำนวน๙คนนายสิวเจียง แซ่โกย ได้รับการศึกษาระดับประถมที่โรงเรียนประถมไคหมิงจนจบชั้นประถมปีที่ ๓ก็ย้ายไปศึกษาต่อโรงเรียนประถมเติ้งกาวปี พ.ศ. ๒๔๖๑ ได้เข้าเรียนแผนกครู ณ วิทยาลัยจิใหม่ เมืองเอ้หมิง พร้อมได้เพิ่มเติมความรู้พิเศษที่โรงเรียนหยินที
	นายสิวเจียง แซ่โกย เริ่มชีวิตการทำงานเป็นครู ในปี พ.ศ. ๒๔๖๗และได้ร่วมก่อตั้งโรงเรียนจงหัว เพื่อให้บุตรธิดาของชาวไทยเชื้อสายจีนได้ศึกษาภาษาจีนโดยเริ่มแห่งแรกที่โรงพระโปเจ้เก้ง ถนนสมันตประดิษฐ์ อำเภอเมืองสตูล
	ปี พ.ศ. ๒๔๗๔ โรงเรียนภาษาจีนทั่วประเทศถูกสั่งปิด แต่ท่านก็พยายามขออนุญาตเปิดใหม่เป็น "โรงเรียนหมิงจง" ประชาชนสนใจส่งลูกหลานมาเรียนมากขึ้น ต่อมา ปี พ.ศ. ๒๔๘๔ ระหว่างสงครามโลกครั้งที่ ๒ ทำให้โรงเรียนหมิงจงถูกยุบไป แต่นายสิวเจียง แซ่โกย ก็ยังสอนลูกศิษย์ที่บ้านอย่างสม่ำเสมอ 
	ปี พ.ศ. ๒๔๙๐ โรงเรียนหมิงจงเปิดทำการสอนอีกและเปลี่ยนชื่อกลับมาเป็น"โรงเรียนจงหัว"ประชาชนส่งลูกหลานมาเรียนมากขึ้นทุกปี
	ปี พ.ศ. ๒๔๙๓ – ๒๔๙๖ โรงเรียนประสบปัญหาทางการเมืองกรรมการโรงเรียนถูกกล่าวหาอย่างร้ายแรง และถูกเนรเทศออกนอกจังหวัดสตูลชาวจีนต่างกลัวมีเหตุการณ์เลวร้ายเกิดขึ้นผู้ปกครองไม่กล้าส่งลูกมาโรงเรียน โรงเรียนก็ไม่มีครูแต่นายสิวเจียงแซ่โกย ยังคงทำการสอนตามปกติโดยไม่ได้รับค่าตอบแทน
	ปี พ.ศ.๒๕๑๕ นายสิวเจียงแซ่โกย ได้รับอุบัติเหตุจนทำให้ลำไส้ฉีกขาด ต้องเลิกอาชีพเป็นครูอย่างสิ้นเชิงเนื่องจากสุขภาพไม่อำนวย
	นายสิวเจียง แซ่โกย ถึงแก่กรรม เมื่อวันที่ ๑๕ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๗ รวมอายุ ๙๓ ปี
	นายสิวเจียง แซ่โกย นับเป็นผู้มีคุณูประการด้านการศึกษาคนหนึ่งของชาวสตูลเป็นครูผู้เสียสละอุทิศเวลาเพื่อพัฒนาการศึกษาของจังหวัดสตูลให้มีความเจริญก้าวหน้ารวมทั้งร่วมกับจังหวัดสตูลก่อสร้างสมาคมจงหัว เพื่อเป็นแหล่งพบปะสังสรรค์และร่วมกิจการค้าขายของชาวจีนในประเทศไทย
	ในปี พ.ศ. ๒๕๓๔ ด้วยความเป็นครูผู้เสียสละให้นักเรียนอย่างสม่ำเสมอและตลอดเวลา ท่านจึงได้
รับรางวัลและเหรียญเชิดชูเกียรติในฐานะครูที่ได้อุทิศเวลาทั้งหมดเพื่อการศึกษาของเยาวชนจากรัฐบาลไต้หวัน