คันไถ

เครื่องมือทำไร่ทำนาชนิดหนึ่ง ประกอบด้วย คันชัก หางยาม หัวหมู ผาล ใช้วัวควายลากเพื่อกลับดิน หรือติดคราดเพื่อซุยดิน

แอก

ไม้วางขวางบนคอวัว หรือควายที่ไถนา หรือเทียมเกวียนเป็นเครื่องบังคับให้เดิน หยุด เลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวา

สาก

สากมือ ทำด้วยไม้เนื้อแข็ง ลักษณะปลายทั้งสองด้านโค้งมน หัวสากจะมนใหญ่ ปลายสากจะมนเรียวเล็ก ตรงกลางลำตัวสากคอดกลมกลึงพอดีกับมือ ปลายสากมีไว้ตำข้าวตำ หัวสากมีไว้ตำข้าวซ้อม

ครกตำข้าว

เป็นครกตำข้าวที่ประดิษฐ์ขึ้นเลียนแบบครกตำน้ำพริกในครัวเรือน แต่มีขนาดโตกว่า 5-6 เท่า ความสูงประมาณ 1 เมตร หรือ 1 เมตรครึ่ง สากที่ใช้ตำมีขนาดใหญ่ ยาวประมาณ 2 เมตรใช้ตำได้ทั้ง 2 ข้าง ตรงกึ่งกลางสากไม้จะคอดเล็กเหมาะมือ ชาวภาคกลางเรียกสากของครกไม้นี้ว่า

โต๊ะนักเรียนระดับชั้นอนุบาล

โต๊ะไม้ของนักเรียนอนุบาลของโรงเรียนคลองกระจง ประกอบไปด้วยโต๊ะและเก่าอี้ ที่มีขนาดเล็ก สันนิษฐานว่า เป็นโต๊ะไม้เก่าของนักเรียนระดับชั้นอนุบาลที่ มีอายุมากกว่า 40 ปี

ขวานโยน

ขวานโยนเป็นอุปกรณ์ที่นิยมใช้สำหรับถากไม้ โคนขวานเป็นรูมีรูปร่างคล้ายเสียม ส่วนหัวขวานเป็นไม้เนื้อแข็ง การใช้งานขวานโยนจะมีลักษณะคล้ายกับการใช้จอบ คือนำไม้ที่ต้องการถากวางนอนไว้บนพื้น ผู้จับขวานจะยืนถือขวานเอาหัวขวานลงแล้วเหวี่ยงขวานเข้าหาตัวเองเพื่

กบไม้เซาะร่อง

เก้าอี้ไม้

เก้าอี้ไม้เตี้ยทำจากไม้ สำหรับนั่งล้างจาน หรือนั่งทำครัว

ถังตวง

ถังตวงข้าว ขนาด 20 ลิตร เป็นเครื่องตวงข้าวลักษณะทรงกระบอกปากกลม ทำด้วยไม้ การตวงข้าวด้วยถังจะต้องเทข้าวให้พูนปากถัง แล้วใช้ไม้เรียบตรง ปาดข้าวให้เสมอขอบปากถังในสมัยโบราณแทบทุกครัวเรือน จะมีถังไม้ติดบ้านไว้เสมอเพื่อความสะดวกในการค้าขาย ถังไม้ตวงข้า

พานไม้

ป้ายหน่วย อปต.

หน่วยอบรมประชาชนประจำตำบล มีชื่อย่อเป็นทางการว่า อปต. เป็นหน่วยเผยแผ่พระพุทธศาสนาตัวอย่างในระดับตำบลของคณะสงฆ์ไทย ภายใต้การกำกับของมหาเถรสมาคม ก่อตั้งครั้งแรกในปี พ.ศ. 2518 โดยใช้สถานที่อันเป็นวัดที่ตั้งของเจ้าคณะปกครองคณะสงฆ์ระดับตำบล หรือวัดที่มีคว

หน้าบันแกะสลักไม้

หน้าบันแกะสลักไม้ ได้มาจากหน้าบันของหอฉัน วัดคลองกระจง บนหน้าบันไม้แกะสลักรูปธรรมจักร รัศมีเปลว และศิลปะลายไทย ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ที่ใช้ในศาสนาพุทธ สันนิษฐานว่ามีอายุมากกว่า 50 ปี

ไม้พายเรือมอญ

ไม้พายสำหรับเรือมอญที่ใช้ขนส่งสินค้า มีขนาดความยาว 350 เซนติเมตร ใบพายกว้าง 40 เซนติเมตร ได้รับบริจาคมาจากนายวิวัฒน์ งามงอน ซึ่งเป็นไม้พายที่ได้รับตกทอดมาจากนายทวีป งามงอน (พ่อ) ซึ่งได้รับมาจากนายบุญธรรม (พ่อของภรรยา) ในอดีตนายบุญธรรม เจริญดี (ตาของน

พานแว่นฟ้า