วัดสระเกศราชวรมหาวิหาร (ภูเขาทอง)

วัดสระเกศ เป็นวัดโบราณในสมัยกรุงศรีอยุธยา เดิมชื่อวัดสะแก พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชโปรดเกล้าฯ ให้ปฏิสังขรณ์และขุดคลองรอบพระอาราม แล้วพระราชทานนามใหม่ว่า วัดสระเกศ ซึ่งแปลว่า ชำระพระเกศา เนื่องจากเคยประทับทำพิธีพระกระยาสนาน เมื่อเสด็จกรีธาทัพกลับจากกัมพูชามาปราบจลาจลในกรุงธนบุรี และเสด็จขึ้นเถลิงถวัลยราชสมบัติใน พ.ศ. 2325 มูลเหตุที่พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชพระราชทานเปลี่ยนชื่อวัดสะแก เป็นวัดสระเกศนี้ มีหลักฐานที่ควรอ้างถึงคือ พระราชวิจารณ์ในพระบาทสมเด็จ พระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เรื่องจดหมายเหตุความทรงจำของกรมหลวงนรินทรเทวีข้อ 11 ว่า"รับสั่งพระโองการ ตรัสวัดสะแกเรียกวัดสระเกศแล้วบูรณปฏิสังขรณ์ เห็นควร ที่ต้นทางเสด็จพระนคร"ทรงพระราชวิจารณ์ไว้ว่า"ปฏิสังขรณ์วัดสะแกและเปลี่ยน ชื่อเป็น วัดสระเกศเอามากล่าวปนกับวัดโพธิ์เพราะเป็นต้นทางที่เสด็จเข้ามาพระนครมีคำ เล่า ๆ กันว่า เสด็จเข้าโขลนทวารสรงพระมุธาภิเษกตามประเพณีกลับจากทางไกลที่ วัดสะแก จึงเปลี่ยนนามว่า "วัดสระเกศ" โดยในอดีตบริเวณชุมชนบ้านดอกไม้ตั้งอยู่หลังวัดสระเกศ เป็นแหล่งผลิตดอกไม้เพลิงโบราณของไทย โดยหลังจากที่ถูกเวณคืนพื้นที่ บ้านดอกไม้จึงได้ย้ายมาอยู่ใกล้ๆกับชุมชนบ้านบาตร ซึ่งบ้านหลายหลังในชุมชนทำอาชีพการทำดอกไม้เพลิง เพื่อใช้ในการทำพิธีและงานเฉลิมฉลองต่างๆ เช่น วันชาติ โดยในปัจจุบันชุมชนบ้านดอกไม้ไม่มีการสานต่ออาชีพและองค์ความรู้ ในการทำดอกไม้เพลิงหรือพลุไทยโบราณอยู่ เนื่องจากคนส่วนมากที่เคยทำอาชีพเดียวกันได้ย้ายถิ่นฐานออกไปและประกอบอาชีพอื่นๆ ทำให้องค์ความรู้นี่เริ่มหายไป

ที่ตั้ง

ตำบลแขวง บ้านบาตร อำเภอเขตป้อมปราบศัตรูพ่าย จังหวัดกรุงเทพมหานคร