ขันซ้าป้อม

ขันซ้าป้อม ของไทยเขิน เมืองเชียงตุง เทคนิกการทำปั้นรัก แล้วปิดทองเข้าไป ปั้นรักลายนูนปิดด้วยทอง สายใส่ไว้ใช้คล้องแขนหิ้ว อายุประมาณ 60-70 ปี ซ้าป้อมคำ หรือตะกร้าเครื่องเขินแบบดั้งเดิมของชาวเชียงตุงซึ่งปัจจุบันเหลืออยู่ไม่มากแล้วในสังคมวัฒนธรรมเชียงตุง เป็นภาชนะที่ใช้สะพายใส่ของไปทำบุญ มีลักษณะเด่นด้วยการเคลือบยางลักตกแต่งด้วยลวดลายเส้นรักกระแหนะเป็นลวดลายพรรณพฤกษา ภายนอกตกแต่งลวดลายเป็นรูปใบสะหลี๋ หรือใบโพธิ์ พร้อมการปิดทองคำเปลว

ขนาด

23x25x15.5

สถานที่จัดเก็บต้นฉบับ

เฮือนเจียงลือ

สถานที่จัดเก็บสำเนา

ชื่อเจ้าของ

อัญชลี ศรีป่าซาง

ประวัติเจ้าของ

เกิดวันที่ 5 มีนาคม อำเภอแม่แจ่ม จังหวัดเชียงใหม่ จบพยาบาลปริญญาตรี มหาลัยมหิดล สมรสกับ ผศ.ดร.วิลักษณ์ ศรีป่าซาง มีบุตรธิดา 2 คน ที่อยู่ปัจจุบัน เฮือนเจียงลือ อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ ได้เปิดกิจการขายผ้าจากแม่แจ่ม เมื่อปี 2537 และได้ลาจากราชกาล แล้วมาเปิดร้านจากความชอบ เริ่มเก็บเครื่องเขิน ประมาณ 15-16 ปี เพราะเป็นของสวยงาม และหายาก สวยและมีคุณค่า

ช่วงเวลาการสะสม

15-16 ปี