อุปมาเหวี่ยงฝีแปรง 5 นาที ถักทอลายผ้า 5 เดือน ช้าและเร็วเป็นวินัยของชีวิต
โลกแบ่งเวลาเป็นกลางวัน-กลางคืน ระหว่างการงานกับการพักผ่อน ฉากคือเครื่องหมายของพื้นที่ส่วนตัวกับสาธารณะ
หูกทอผ้าพม่า คลุมด้วยลายพราง ปกปิดลายสลักไม้อยู่ภายใน เปิดให้เห็นอัตตลักษณ์ของวัฒนธรรมท้องถิ่นพม่า ด้วยการฝนด้วยดินสอบนผ้าไหมเกิดเป็นลวดลายสวยงามปรากฏออกมา
พักผ่อนหรือเหนื่อยอ่อน
มู่ลี่ซ้อนสองผืน มีภาพหญิงสาวอยู่ผืนหลัง กำลังส่องผ่านช่อง มองออกมา มีผลทำให้ใบหน้าเธอดูนุ่มนวลสวยงามยิ่งขึ้นด้วยเส้นมู่ลี่กรองแสงและสี เสมือนภาพจิตรกรรมที่เกลี่ยน้ำหนักสีให้กลมกลืนกัน
สุขสุดยอด หรือ ทุกข์สุดยอด อยู่บนหนึ่งใบหน้า
ลายผ้าขยับเลื่อนเคลื่อนตัวจากระเบียบราบเรียบสองด้าน ดิ้นสู่อิสระตามฝีแปรง
An inch of textile remnant can indicate the mastery of the handicraft. This painting of remnants reflect the potential for a beautiful cloth to disintegrate.
ชิ้นส่วนผ้าทอมือม้วนตัวกับแรงเหวี่ยงหากแต่ลวดลายที่ซับซ้อนและละเอียดอ่อน ยังดำรงความงาม
ถอดลาย ถอดสีลงในฝีแปรงดำ
ฝีแปรงอันทรงพลังแรงห้าวหาญ (ชาย) หากแต่สร้างรูปอ่อนโยน (หญิง)
ตัวตนของหญิงสาวปัจจุบัน กับ สีสันที่อิสระ ร่าเริง หรือ รันทด อยู่เบื้องหน้า ลายผ้าไทยที่เป็นระเบียบ สงบนิ่ง
ภาพหญิงสาว นั่งอยู่เบื้องหน้าผ้าพื้นเมือง เป็นฉากหลัง ของอดีต มีความเหมือนจริงอยู่เบื้องหน้ากับปัจจุบัน
ไหล่เปลือยเปล่าสีขาวของหญิงสาว ปฏิสัมพันธ์กับดอกลั่นทมข้างกาย เธอดูเศร้าหมอง ฤาจะเป็นเพราะอิทธิพลของกลิ่นลั่นทม
ร่างสตรีนอนราบเปลือยครึ่งตัว คลุมด้วยผ้าโบราณอันเป็นทรัพย์สินทรงคุณค่า เธอกำลังนอนหลับ กำลังป่วย หรือตายแล้ว
เมื่อเราประคองเทียน มีแสงรอดผ่านฝ่ามือหรือหว่างนิ้ว อุปมาเหมือนภาพหญิงสาว ทอดตัวบนผืนผ้าพื้นเมือง มีแสง สดใส ส่องผ่าน ดูบริสุทธิ์ดุจทารกในครรภ์
จกดำบนพื้นดำ
“คนทอไม่ได้นุ่ง คนนุ่งไม่ได้ทอ” ถักทอ ตนเองในผืนผ้า สตรีกับการทอผ้าไม่สามารถแยกออกจากกัน