เส้นทางปลาทุ่งกุลา (Gastronomy Tourism)

เส้นทางปลาทุ่งกุลา การท่องเที่ยวด้านอาหาร (Gastronomy Tourism) สิ่งจำเป็นพื้นฐานของคนทุ่งกุลาคือ ข้าว ปลา และ เกลือ ทั้งสามสิ่งเกี่ยวข้องกับระบบนิเวศ น้ำและป่า ทุ่งกุลาเป็นพื้นที่สะสมวัฒนธรรม ปรากฏมีผู้คนหลายชาติพันธุ์ ได้แก่ เขมร ลาว ไทย เยอ ส่วย กูย จีน หลังยุควัฒนธรรมเขมร ทุ่งกุลาว่างเว้นผู้คนราว ๑,๐๐๐ ปี สันนิษฐานว่าไปทำกินในพื้นที่ดินดำน้ำชุ่ม จากตำนานเชื่อว่ามีผู้คนตั้งถิ่นฐานอีกครั้งราว ๒๓๐๒ สมัยปลายอยุธยา มีกลุ่มคนลาว เขมร จากตะกรันหรือขี้เหล็ก แสดงให้เห็นว่าชุมชนนี้เคยใช้เกลือในอุตสาหกรรมการผลิตเหล็ก ราว ๒๔๙๗-๒๕๐๓ ชุมชนยังผลิตเกลือเป็นล่ำสันเพื่อใช้ในการทำอาหาร คือ ปลาร้า แหล่งผลิตปลา อยู่ตามทุ่งขนาดเล็กที่ รวมอยู่ในทุ่งกุลา เช่น ทุ่งหนองอีเข็ม ทุ่งโขมง ทุ่งปะหลาน ทุ่งชุมพล ทุ่งเมืองเตา ทุ่งบ้านด่าน โพนทราย ทุ่งดงครั่ง ทุ่งเมืองบัว อาหารจากปลา ปลาร้า ปลาแดก ปลาจ่อม ปลาแดดเดียว ชนิดปลา ปลาสร้อยขาว ปลาตะเพียน ปลาค่อ ปลาหลด ปลาเข็ง วัฒนธรรมสาปลา มีข้อขะลำ ห้ามพูดคำหยาบคาย ห้ามพูดปด ซึ่งนักท่องเที่ยวหรือผู้ที่สนใจสามารถสั่งซื้อสินค้าประเภทปลาสด ปลาแห้ง รวมไปถึงสินค้าแปรรูปจากปลา เช่นนักเก็ตปลาส้ม ปลาร้า ปลาส้ม เป็นต้น ได้จากกลุ่มวิสาหกิจ และเกษตรกรที่รวมกลุ่มจำหน่ายตามตลาดปลาที่กระจายอยู่ในพื้นที่ทุ่งกุลาในเส้นทางหลัก ได้แก่ 1) ตลาดปลาอำเภอพยัคฆภูมิพิสัย จังหวัดมหาสารคาม 2) ตลาดปลาตำบลกระเบื้อง อำเภอชุมพลบุรี จังหวัดสุรินทร์ 3) ตลาดปลาหน้าปราสาทกู่กาสิงห์ ตำบลกู่กาสิงห์ อำเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด และ 4) ตลาดเช้าวัดเหนือ อำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด

ข้อมูลเพิ่มเติม