แหล่งธรณีวิทยาเหมืองหินเก่า

รายละเอียด

  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
หินท้องที่เป็นหินปูนเนื้อดินที่ตกตะกอน ในทะเลยุคออร์โดวิเชียน(ประมาณ 505- 438 ปี ล้านปีมาแล้ว) ต่อมามีกระบวนการเคลื่อนที่ของแผ่นเปลือกโลก เกิดการแทรกดันตัวของหินอัคนีแทรกซอน ซนิดหินแกรนิตและหินเพกมาไทด์แทรกดันขึ้นมาตามรอยแตกในแนวระนาบของชั้นหินภายใต้แรงเฉือนและภาวะอ่อนนิ่ม ทำให้รูปร่างของหินแกรนิตและแพกมาไทด์ถูกยึด จากนั้นแผ่นผ่านชั้นเปลือกโลกมีการคลายความเครียด ทำให้เกิดรอยแตกเป็นระบบ ดังจะเห็นได้จากสายแร่ควอตช์ ได้แทรกตัดหินหินท้องที่และหินอัคนีที่แทรกดันมา คราบสีน้ำตาลแดง ที่พบบริเวณแพกมาไทด์เป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงสภาพของหิน และกระบวนการผุพังของแร่เหล็ก