แป้งพวง

แป้งพวงเป็นเครื่องหอมไทยประเภทแป้งหอมชนิดหนึ่งที่มีมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาจนถึงสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 5 ทรงริเริ่มให้ราชสำนักฟื้นฟูการทำเครื่องหอมไทย ซึ่งมีการสอนและอบรมให้แก่ข้าราชบริพารที่อยู่ในวัง แต่ยังไม่แพร่หลายออกมาสู่ภายนอก ต่อมางานฝีมือชั้นสูงนี้ได้ขยายออกมาให้หญิงนอกพระราชวังได้ฝึกฝนเรียนรู้ ผู้เป็นสาวไทยโบราณในสมัยนั้นจึงต่างต้องฝึกหยอดแป้งพวงให้เป็น มิฉะนั้นจะเป็นที่อับอายหากถูกใครถามถึงแล้วไม่สามารถกระทำได้ ดังนั้น การประดิษฐ์แป้งพวงให้มีความประณีตงดงามจึงเป็นความภาคภูมิใจของหญิงไทยแต่โบราณมา แป้งพวง คนสมัยก่อนนิยมทำไว้ใช้เองภายในครอบครัว โดยการบดแป้งหินให้ละเอียด เรียกการทำขั้นตอนนี้ว่า “การร่ำแป้ง” อบด้วยควันเทียน กำยาน ผสมกับน้ำอบไทยที่มีกลิ่นหอมของดอกไม้และสีธรรมชาติที่ได้จากพืช นำไปใส่กรวยหยอดบนเส้นด้ายที่ขึงบนใบตองหรือผ้าขาวบาง แล้วนำไปผึ่งให้แห้ง จากนั้นจึงรวบเส้นด้ายที่มีเม็ดแป้งรวมกันเป็นพวง นำไปอบด้วยเทียนอบหรือดอกไม้ที่มีกลิ่นหอม เข้าช่อเป็นพวงให้สวยงาม