เอื้องรงรอง / -

ประวัติการค้นพบ: ถูกค้นพบและตั้งชื่อโดย John Lindley (1799-1865) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ตีพิมพ์ที่ Genera and Species of Orchidaceous Plants เมืองลอนดอน ในปี 1830 ที่มาชื่อไทย: - ลักษณะทางพฤกษศาสตร์: กล้วยไม้อิงอาศัย ลำลูกกล้วยรูปไข่ กว้าง 1-1.5 เซนติเมตร ยาว 1.5-2 เซนติเมตร มี 2 ใบที่ปลายลำ ใบรูปแถบ กว้าง 1-1.2 เซนติเมตร ยาว 8-12 เซนติเมตร ปลายใบเรียวแหลม ดอก ออกเดี่ยว ก้านดอกยาว 1-1.5 เซนติเมตร ดอกสีขาวแกมเขียว ไปจนถึงดอกสีส้มอมเหลือง ขนาดบานเต็มที่กว้าง 1.5-2 เซนติเมตร กลีบบนรูปไข่ ปลายกลีบเรียวแหลม กลีบดอกรูปรีแคบ กลีบปากรูปไข่กลับแกมรี ปลายกลีบมน มีหูกลีบปาก นิเวศวิทยา: พบขึ้นตามป่าดิบเกือบทุกภาคยกเว้นภาคกลาง ออกดอกช่วงเดือนมิถุนายน - สิงหาคม การกระจายพันธุ์: จีน, เทือกเขาหิมาลัยทางตะวันออก, เนปาล, อินเดีย, พม่า, ลาว, ไทย, มาเลเซีย และเวียดนาม ข้อมูลชีววิทยาอื่น ๆ: - สถานภาพทางการอนุรักษ์: - เอกสารอ้างอิง: [1] เอื้องรงรองดอกส้ม | Panisea uniflora (Lindl.) Lindl. : BGO Plant Database-ฐานข้อมูลพันธุ์ไม้ องค์การสวนพฤกษศาสตร์ [2] https://www.orchidspecies.com/panuniflora.htm

ชื่อวิทยาศาสตร์ = Panisea uniflora (Lindl.) Lindl.

ชื่อท้องถิ่น = -

สถานที่เก็บตัวอย่าง/แหล่งอาศัย/ถิ่นที่อยู่ = ชายฝั่ง