ดนตรีพื้นบ้าน

รายละเอียด

  
  
  
 เป็นศิลปะการแสดงของจังหวัดน่าน มีเอกลักษณ์เฉพาะ 4 ประการคือ การประสมวง บทเพลง ลักษณะเฉพาะของสะล้อ และการฟ้อนประกอบการขับซอ
 
 
 

 ฟังเพลง สะล้อ ซอ ปิน รู้จักและลองเล่นเครื่องดนตรีพื้นเมืองน่าน	วงสะล้อ ซอ ปิน เป็นศิลปะการแสดงของจังหวัดน่าน มีเอกลักษณ์เฉพาะ 4 ประการคือ การประสมวง บทเพลง ลักษณะเฉพาะของสะล้อ และการฟ้อนประกอบการขับซอ การประสมวงใช้เฉพาะสะล้อและปินบรรเลงทำนองเข้าซอ ไม่ใช้กลองและฉิ่งตีประกอบจังหวะ เพลงที่เป็นทำนองเฉพาะของจังหวัดน่านคือเพลงดาดน่าน เพลงปั่นฝ้าย เพลงลับแลง เพลงพม่าต๊ะโต๋งเต๋ง และเพลงพระลอเดินดง สะล้อติดขั้นเสียงเรียกว่า สะล้อก๊อบ ในอดีตช่างซอจังหวัดน่านซอเข้าปี่จุม ต่อมาในสมัยเจ้ามหาพรหมสุรธาดาซึ่งเป็นเจ้าผู้ครองนครน่านองค์สุดท้ายของเมืองน่าน เปลี่ยนวิธีการบรรเลงเป็นซอเข้าสะล้อ และปิน จากการศึกษาประวัติ ครูอรุณศิลป์ ดวงมูล พบว่าท่านเป็นศิษย์เอกของพ่อครูไชยลังกา เครือเสน ศิลปินแห่งชาติ ประจำปีพ.ศ. 2530 สาขาศิลปะการแสดง ดนตรีพื้นบ้าน และสืบทอดเจตนารมณ์การขับซอโดยก่อตั้งและเผยแพร่วงสะล้อ ซอ ปินของจังหวัดน่านเมื่ออายุ 42 ปี มีฉายาศิลปินในวงการว่า พ่อหนานรุณ ปัจจุบันครูอรุณศิลป์อายุ 67 ปี ได้รับการยกย่องว่าเป็นช่างซอที่มีเสียงไพเราะ มีไหวพริบและความสามารถในการประพันธ์บทซอ มีความรู้ในการประกอบพิธีกรรมคายอ้อ เป็นหัวหน้าคณะวงสะล้อ ซอ ปินที่เคารพนับถือของจังหวัดน่าน และได้รับการยกย่องเป็นครูภูมิปัญญารุ่นที่ 4 ประจำปีพ.ศ. 2548 ด้านศิลปกรรม การศึกษาบทเพลงทั้ง 5 เพลงได้แก่เพลงดาดน่าน เพลงลับแลง เพลงปั่นฝ้าย เพลงพม่าต๊ะโต๋งเต๋ง และเพลงพระลอเดินดงซึ่งเป็นเพลงซอที่มีลักษณะเฉพาะของจังหวัดน่าน
 
 
 

ขนาด

ศิลปะการแสดง