เส้นทางการค้าสุวรรณภูมิ

เส้นทางสุวรรณภูมิคือเส้นทางติดต่อของอารยธรรมโบราณที่เข้ามาพร้อมกับพ่อค้า-นักเดินทางระยะไกล ที่นำร่องรอยความเชื่อทางพุทธศาสนาเข้ามาด้วยในดินแดนเอเชียตะวันออกเฉียงใต้หรือที่ชาวอนุทวีปรู้จักกันในนามดินแดนสุวรรณภูมิ ในยุคสมัยที่เรียกว่ากันทั่วไปว่ายุคเหล็กหรือปัจจุบันเรียกขานว่ายุคสุวรรณภูมิอยู่ในห้วงเวลาราวพุทธศตวรรษที่ ๑-๗ โดยช่วงเวลาดังกล่าวมีกิจกรรมการผลิตและขนส่งสินค้ากับผู้คนหลากหลาย ทั้งจากทางฝั่งทะเลอันดามันและอ่าวไทย และมีการอยู่อาศัยมากที่สุดอยู่ในราวพุทธศตวรรษที่ ๒-๗. บริเวณที่พบหลักฐานชัดเจนคือแถบที่ถูกเรียกว่า ‘คอคอดกระ’ ที่อยู่บริเวณตั้งแต่ต้นน้ำกระบุรีไปจนถึงแนวอ่าวบ้านดอนและปลายสุดของพื้นที่จังหวัดระนองในอำเภอสุขสำราญ หรือในตำแหน่งของแผนที่ราว ๑๐ องศาเหนือ ๔๕ ลิปดา จนถึง ๙ องศาเหนือ ๒๐ ลิปดา บริเวณนี้อยู่ในอาณาบริเวณ ‘คาบสมุทรไทยตอนบน’ ชุมชนในระดับเมืองซึ่งเป็นทั้งแหล่งผลิตสินค้า การอยู่อาศัยถาวร ตั้งอยู่บริเวณลำน้ำด้านในในระยะห่างชายฝั่งทะเลที่สามารถเดินทางได้สะดวกทั้งทางทะเลและการเดินทางข้าม ‘คอคอด’ ถือเป็นชุมชนภายในห่างชายฝั่งทะเลซึ่งมีทั้งท่าเทียบเรือ, โกดังสินค้า, ชุมชนหัตถกรรมซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของผู้คนหลากหลายที่มา, พื้นที่เพาะปลูกอาหาร ซึ่งการขุดค้นทางโบราณคดีระบุว่ามีการใช้เวลาอยู่ในพื้นที่เดิม ไม่ต่ำกว่า ๕๐๐-๖๐๐ ปี และในช่วงเวลานั้นปรากฎแหล่งพำนักกึ่งถาวรปรากฎอยู่ในเส้นทางติดต่อในพื้นที่และบริเวณใกล้ชายฝั่งระหว่างคาบสมุทรอีกหลายแห่ง เป็นโครงข่ายแหล่งโบราณคดีแบบต่างๆ ที่เป็นแหล่งพำนักถาวรและกึ่งถาวรอีกมากมายในพื้นที่คอคอดกระในคาบสมุทรไทยตอนบนนี้ โดยหากสนใจข้อมูลเส้นทางการค้าสุวรรณภูมิ
สามารถเข้าใช้งานไลน์แชท บอทผ่านช่องทาง QR code ทางด้านขวามือ